Subscribe RSS


روز جهانی کارگر در سال جاری در حالی فرا می رسید، که فشاری که از سوی حاکمیت بر جامعه وارد می گردید، امکان برگزاری تجمع برای بزرگداشت این روز را برای کارگران زحمتکش سختتر نموده است.



در سال گذشته بسیاری از فعالان کارگری، بازداشت و از سوی دادگاه های انقلاب محاکمه شده اند. این کارگران، تنها به اتهام پافشاری بر حقوق بحق خود ؛ راهی زندانها گردیدند که از جمله آنها میتوان داشتن تشكل‌هاي مستقل ، آزادي اعتصاب ، دستمزد عادلانه ، حق برخورداری از شرایط منصفانه کار، ایمنی کار ، قرارداد های موقت و بسیاری مورد دیگر را برشمرد.بنا به گزارشات رسیده ،آنان حتی احکام حبس و شلاق نیز دریافت نموده اند. با این حال کارگران امروز بیش از هر زمان دیگری به حق خود برای داشتن یک زندگی انسانی پی برده اند.
 
وضعیت کارگران در سالهای پس از پیروزی انقلاب با روندی نه چندان مثبت آغاز گردید که این مطلب نمیتوانست چشم انداز مثبتی را برای این قشر مستضعف جامعه که بیشترین فشار بر دوششان نهاده شده و چرخهای اقتصادی کشور را با تلاشهای شبانه روزی خود میچرخانند ؛ در پی داشته باشد.
همه ساله شاهد آمار و ارقام بالایی ؛ در ارتباط با اخراج و یا تعدیل نیرو در کارخانجات متعدد هستیم که این روند در سالهای اخیر و بخصوص در دوران ریاست جمهوری نهم و دهم شیب صعودی تندی را طی کرده است. 
در روزهای اخير، گزارشات بسياری در ارتباط با وضعيت نابسامان کارگران در کارخانجات مختلف ايران ؛ انتشار يافته است.
 
بنا به گزارشات رسيده این مشکل در بسیاری از كارخانجات شهر اراك همانند آذر آب، واگن پارس و پالایشگاه اراک ؛ کارخانه پارس الکتریک ؛ کارخانه روغن نباتی قو؛ کارخانه‌های استان قزوين ؛ کارخانه ایران ترمه در شهر قم و کارخانه تهران پتو؛ کارخانه شركت ميلاد اصفهان از توابع مجتمع صنايع قايم رضا ؛ سد مخزنی ژاوه در دولاب سنندج ؛ کارخانجات نساجی ايران ؛ریسندگی خاور، کارگران گیلان، دستمال كاغذی نوظهور ؛رنگ سازی ایران، قند اصفهان، سازمایه، سیمان كرمان و نساجی گیلان ؛ کارخانه‌های چرم‌سازی در مشهد ؛ تراکتورسازی، کبریت سازی توکلی و موتوژن تبریز و اخراج نود درصد از کارگران عسلویه در منطقه پارس جنوبی ؛مشاهده شده که اینها تنها چند نمونه از واحدهای صنعتی درگیر بحران میباشند.


3 comments to “آیا عرق خشک شده بر پیشانی کارگری که ماههاست حقوق دریافت نکرده؛ از سیاستهای دولت عدالت محور است؟”

  1. بهترین کار برنامه ریزی برای اردیبهشت ماه وروز معلم وکارگر ونمایشگاه کتاب است تا بتوانیم ندای خود بار دیگر درصدر اخبار جهان بیاوریم

  1. نبود سندیکا و نداشتن رهبری بزرگترین مانع برای ابراز اعتراضات و تجمع کارگران است و لی اصلاح طلبان حکومتی که به قول صدف رهبری را دردست دارند لزومی نمی بینند تجمعات شکل بگیرد

  1. به به داداش خودم هم که اینجاس.
    الهی بگردم به دور این کارگرها خیلی حقشون خرده میشه.بخدا اگه من رئیس جمهور یا یه کاریه مملکتی بودم اول از همه واقعا" به قشر محروم میرسیدم نه مثل این مفسد فی الرض فقط حرفشو بزنم ولی پول رو به افراد دیگه بدم