همراه شو عزیز؛ کین درد مشترک هرگز جدا جدا؛ درمان نمیشود.
درست یک هفته است که بازار به اعتصاب خود ادامه داده.اعتصابی که به بهانه طرح مالیات بر ارزش افزوده آغاز شد و علیرغم کوتاه آمدن دولت و کمتر کردن این مالیات تا رقم درصد، باز هم بازار کوتاه نمی آید.
فقط یک بار خوش بینانه از این منظر به قضیه نگاه کنیم که شاید در سال قبل بازاریان به علت سرکوب و خفقان شدید و طبیعت ملاحظه گر قشر بازاری، نمیتوانستند دست به اقدامی بزنند و اعتصاب کنند.اما اکنون که بهانه لازم را به دست آوردند آیا بهتر نیست که مردم ایران علی الخصوص هموطنان تهرانی گرامی ما، با نرفتن به مراکز خرید که در آنجا چیزی به جز بنجلهای چینی را نمیتوانند بیایند، به این اعتراض بپیوندند و آخر هفته خود را به جای آنکه در مراکز خرید شهرک غرب و خیابان ونک و یا ولیعصر و غیره بگذرانند،از رفتن به مراکز خرید و خرید کردن اجناس غیر ضروری(تا اطلاع ثانوی) امتناع کنند.
هموطن عزیز با خرید نکردن اجناس وارداتی چینی که توسط باند سپاه و احمدی نژاد به کشور سرازیر میشود به فکر آن کارگری باشید که از کار بیکار شده فقط بخاطر آنکه صاحب کارش قدرت رقابت با اجناس ارزان اما بی کیفیت چینی را ندارد.به یاد بچه های گرسنه این کارگران بیافتید که مطمئنا چندین روز است طعم گوشت را نچشیده اند.
بازار شاید پیام اعتصاب کردن را به مردم میدهد.به همان مردمی که از هرگونه رسانه آزاد و سایتهای خبری سبز و اینترنت به دور هستند و بی خبر از همه جا برای خرید به بازار میروند و با کرکره های پایین کسبه مواجه می شوند و از خود میپرسند که چه شده است؛ آن هم وقتی که دولت کوتاه آمده؟!
شاید بازار میخواهد درس اعتصاب را به دیگر اصناف و مشاغل بدهد.
اعتصاب طولانی بازار را جدی بگیریم.
Category:
اجتماعی
| 9
Comments
ارسال به:
http://yekpanjerebebalatarin.blogspot.com/